Een klooster, een museum, een distilleerderij, een kelder, een onwaarschijnlijke schatrijke geschiedenis vinden we hier terug in Voiron, een departement van de Isère, gelegen in de Rhône-Alpes tussen Lyon en Grenoble.
We bevinden ons hier in de langste kelder van de ‘likeur’- wereld, 164 m lang en in totaal 2 miljoen liter aan elixir!
La Chartreuse behoort tot een van de meest complexe likeuren ter wereld, en bestaat uit 130 verschillende plantensoorten. We kennen 2 hoofdsoorten Chartreuses, de groene (heeft haar kleur te danken aan groene planten (geen additionele toevoegingen)), en de gele, die haar kleur heeft te danken aan het toevoegen van saffraan. Er bestond ooit ook een witte Chartreuse. V.E.P ‘Chartreuse’ is een Chartreuse die 2 maal langer rijpt dan de gewone. Er is blijkbaar een grote geheimhouding hieromtrent.
Van oudsher maken we al alcohol, de eerste fermentatie ooit werd gerealiseerd 8000 jaar v. Chr., het eerste bier in Babylonië in 6000 v. Chr. en sinds 4500 v. Chr. werden er ook planten toegevoegd. Van hieruit begint de hele geschiedenis waaruit talrijke ‘geestrijke dranken’ zijn ontstaan.
Sinds 1084 leven kloosterbroeders in het afgelegen klooster in afzondering en in eenzaamheid, niet ver van de hedendaagse distilleerderij. In 1605 werd de geestrijke drank voornamelijk gebruikt in apotheken en later in de handel. Vanwege het grote succes werd er een distilleerderij geopend in 1860. Deze was actief tot 1903, toen de Franse overheid besliste dat er geen Chartreuse meer mocht worden gemaakt in Frankrijk. Ze verhuisde naar Tarragona in Spanje en de Kartuizers verkochten daar dezelfde likeur ‘Chartreuse’, maar onder een andere naam ‘Tarragona’.
Vanwege het grote succes en terug in Frankrijk werd een 2de distilleerderij geopend in Fourvoirie in 1929. Deze bestond tot 1935 toen ze volledig verwoest werd door een aardverschuiving. Daarop installeerde ze zich definitief in Voiron. Deze zomer zal ze verhuizen naar een andere site gelegen in Entre-deux-Guiers, niet ver daarvandaan. De distilleerderij in Tarragona was werkzaam tot en met 1989, het jaar dat ze definitief de deuren sloot.
