In 1728 gaf koning Lodewijk XV toestemming voor de verzending van Franse wijnen in flessen. Tot dan mocht die alleen in vaten worden vervoerd. Op 1 september 1729 richtte Nicolas Ruinart zijn champagnehuis op. Hij zal de eerste zijn die deze mousserende wijn, die onmogelijk in vaten kon worden vervoerd, zal verschepen. Sindsdien heeft het Huis uit Reims, het oudste van de champagnehuizen, zijn stijl van evenwicht, frisheid en volheid willen behouden. Het Huis benadrukt ook zijn belangrijkste druivenras, chardonnay, in zijn cuvées. Getuige daarvan de cuvée ‘blanc de blancs’ in een mooie, gebogen fles die het visuele icoon van het merk is geworden. Momenteel is de assemblage van deze emblematische cuvée gebaseerd op de millésime 2017 met 20 % vrij jonge reservewijnen (2016 en 2015) om de gewenste frisheid te bewaren. Met een suikergehalte van 7 gram per liter, voornamelijk gemaakt van druiven die als ‘premier cru’ zijn geclassificeerd, wordt hij steeds meer ‘brut’: nauwelijks tien jaar geleden was hij gedoseerd op 10 gram.

Een vlezige en knapperige millésime

Maar het nieuws van Ruinart is de aanstaande release van de cuvée Dom Ruinart, millésime 2009. Die bestaat al sinds 1959 en werd toen al uitsluitend van chardonnay gemaakt en was meteen een millésime. Deze nieuwe millésime, de 26e sinds zijn creatie, is – zoals altijd – het resultaat van een assemblage van druiven die alleen als ‘grand cru’ zijn geclassificeerd. Ze komen voor 82 % uit de Côte des Blancs (Le Mesnil, Avize, Oger, Cramant, Chouilly) en een beetje uit de Montagne de Reims (18 %) met de grand cru van Sillery die meer structuur brengt dan de grand cru’s van de Côte des Blancs. De wijn rijpt 8 tot 10 jaar in de prachtige krijtgroeven van Ruinart (een beschermd historisch monument). Deze 2009 is in maart 2018 gedegorgeerd; voor het op de markt brengen ervan moet een jaar na de ontgisting worden gewacht. Met een dosering van slechts 4 gram kon hij aanspraak maken op de vermelding ‘extra brut’, maar Ruinart wil dit niet op het etiket vermelden: het is een keuze. 2009 was een warm jaar, maar niet een jaar dat als ‘zonnig’ kon worden omschreven, ook al was het weer op 12 september, bij het begin van de oogst, duidelijk zomers. We hebben hem geproefd. Door de rijping van bijna tien jaar ontdekken we licht getoaste, gegrilde noten. Zomerse verwijzingen naar steenvruchten. Hij is vlezig en knapperig en ‘treft het gehemelte’, om de uitdrukking te gebruiken van Louise Bryden, assistent-oenoloog van keldermeester Frédéric Panaïotis.

Tekst: PF