Eendracht maakt macht

Het was geen COP 26, maar wel een zeer nuttige bijeenkomst in het licht van het sombere klimaat in de horecasector!

Het komt niet vaak voor en het is al vele jaren niet meer voorgekomen, zo is mij verteld, maar afgelopen maandag zijn de voorzitters van de belangrijkste verenigingen van chefs in België bijeengekomen om hun krachten te bundelen op een crisisbijeenkomst op de zetel van de Vereniging The Mastercooks of Belgium.

Twee verenigende geesten stonden aan de basis van het initiatief voor deze bijeenkomst, dat door iedereen werd toegejuicht: Fabian Hermans, voorzitter van de Federatie Horeca Brussel en Cédric Poncelet, voorzitter van The Mastercooks.

Hun doelstelling: sterker staan door met één stem te spreken, het beroep te beschermen, te proberen om het schip drijvende te houden ondanks deze moeilijke tijden.

Naast Fabian Hermans en Cédric Poncelet waren aanwezig:

  • Daniel Molmans, secretaris-generaal van de Vereniging The Mastercooks
  • Jo Nelissen voor de Federatie Horeca Vlaanderen
  • Dominique Michou, voorzitter van de Culinaire Academie van Frankrijk Belux
  • Christophe Baert, nationaal voorzitter van de Euro-Toques
  • Alain Thoon, oprichter van de Fetam (Federation of Table Masters)
  • Robert Van Landeghem, voorzitter en Marc Duynslaeger secretaris- Club Prosper Montagné
  • Lieven Demeestere, voorzitter van de ’33 Masterchefs Belgium.
  • Daniël Lassaut, voorzitter en Piet Lecot, secretaris van ‘Les Disciples Escoffier Benelux’
  • Olivier Bauche, voorzitter van JRE

Vereniging versus Federatie

Ter herinnering: terwijl de Verenigingen groepen van beroepsbeoefenaren zijn, elk met hun eigen specifieke kenmerken, geschiedenis en leden, worden de Federaties door de staat gesubsidieerd om een schakel te vormen tussen de beroepssector en de politieke wereld.

Deze bijeenkomst was dus zinvol. De officiële Federaties zijn des te sterker en hebben des te meer gewicht in de politieke wereld als zij samenwerken met de Verenigingen, die alleen al een groot aantal restauranthouders vertegenwoordigen.

Er volgden overigens verschillende bijeenkomsten met minister Clarinval, die zich zeer ontvankelijk heeft opgesteld. Nu moet nog contact worden opgenomen met een groot aantal andere belanghebbenden (ja, we zijn in België!) en we duimen dat deze stappen zullen worden gevolgd door concrete resultaten. Dit is niet het moment, verre daarvan, om maatregelen te nemen die misschien op korte termijn indruk maken, maar op lange termijn contraproductief zouden zijn.

En dat is precies wat de beroepsbeoefenaren vrezen, onder meer met betrekking tot het wetsontwerp dat het beroep wil ‘opwaarderen’ door jongeren van 18 jaar die de school verlaten een nieuw statuut toe te kennen, namelijk die van ‘kok die alleen kan werken’. Alle beroepsbeoefenaren rond de tafel waren hier fel tegen.

Kwalificatie die niet afgestemd is op de sector

Fabian Hermans: “Voor de kwalificatiejaren zien wij dat koks die alleen kunnen werken worden geprofileerd voor de keuken en rijleiders voor de zaal.

Wij weten niet op welke studie deze kwalificatie gebaseerd is, maar als actieve beroepsbeoefenaren in het vak kunnen wij niet aanvaarden dat een 19-jarige uit het 6e jaar technisch of beroepsonderwijs gebombardeerd wordt tot kok die alleen kan werken of tot rijleider, vooral met de weinige stages en inschakelingen in bedrijven; Dit zou voorbijgaan aan de complexiteit van onze beroepen.

Hoe kan een jongere zonder ervaring en zonder kennis van zaken zijn eigen bedrijf of een bedrijf met de verplichte administratieve functies (rentabiliteitsratio, FAGG, EDPB, BTW, FISC, HR enz.) beheren?

Wij kampen momenteel met een personeelstekort. Opwaardering van het beroep is ongetwijfeld noodzakelijk, maar de jongeren een baan voorspiegelen die zij niet kunnen krijgen, is niet goed voor de sector. Geen enkele ondernemer zal immers een dergelijke functie met verantwoordelijkheid geven aan een pas afgestudeerde zonder ervaring. Aangezien wij nu al met een personeelstekort kampen, zou het jammer zijn deze jongeren valse hoop te geven en hen daardoor te ontmoedigen, terwijl er in onze sector volop toekomst is.”

Hardhandige controles

Een ander verontrustend onderwerp, dat met emotie wordt aangekaart door Robert Van Landeghem en waarover op de volgende bijeenkomsten moet worden nagedacht: wij hebben vernomen dat sommige restauranthouders het slachtoffer zijn van hardhandige politiecontroles (op zijn zachtst gezegd), ook al zijn zij in orde voor het CST, de kassa, de FAGG en de diverse bijdragen, waardoor de restauranthouder, zijn personeel en zijn klanten zonder reden worden geïntimideerd.

Enkele vragen die aan ons knagen: Wat motiveert deze overijverige acties en dat vertoon van geweld? Zullen ze in de toekomst worden herhaald? En vooral, is dit echt het moment om het leven van de beroepsbeoefenaren in de sector (onnodig) ingewikkeld te maken?

Tekst: PVW